தகப்பன் சாமிகள் ! உணருமோ ?

இன்று எங்கள் கல்லூரியின்
2019 ;;; 2020 கல்வியாண்டிற்கான முதல் நாள் !

முதலாமாண்டு மாணவர்களுக்கான துவக்க விழா நிகழ்ச்சிகள் முடிந்து, கேண்டீனில் ,,,

ஒரு தந்தை,
தான் சாப்பிடாமல்,,,
தன் மகனுக்கு மட்டும் வெஜிடபிள் பிரியாணி வாங்கிக் கொடுத்து ,
மகன் சாப்பிடுகையில்,,,,,,

பக்கத்தில் உட்கார்ந்து
மகனையே பார்த்தபடி,,,

தம்பீ,,,
நல்லா படிக்கணும் டா,,,,

ம்ம்,,,

இந்த காலேஜ்ல சீட் கிடைக்கிறது எவ்வளவு கக்ஷ்டம் தெரியுமா ?

அதுக்கென்ன இப்ப ?

ஒன்னுமில்லடா,,,,
நல்லா படி,,,
நீ
நல்லா படிச்சாத்தான்,,,
நீயும்,,,அம்மா, தங்கச்சி, நாம எல்லோரும்,,நல்லா இருக்க முடியும் ?

ம்ம்,,சரி,,,

அதை வாயைத் தொறந்து தான் சொல்லேன் ராஜா,,

இப்படி தொண தொணன்னு பேசாம,,
சாப்பிட விடுறீயா ?,,,,

ம்ம்,,,
பெற்றவனின் கண்ணோரம் கண்ணீர்த் துளி நிறைக்கிறது,,,,,
மெல்ல முகம் திருப்பியபடி,,,
செல்போனில் முகம் திருப்புகிறார் .

இன்னும்,
மூன்றாண்டுகள்,,,, ?
அந்த தகப்பன்,,
இது போல்,,
இன்னும் எத்தனை கேள்விகளைச் சந்திக்கப் போகிறாரோ ?
இன்னும்,, எத்தனை மதியங்கள்,,
பட்டினி கிடக்கப் போகிறாரோ ?

எதிரே,,
உட்கார்ந்து தின்று கொண்டிருந்த,,
என் கண்களிலும்,,,
நீர்த் துளி,,
உப்புக் கரித்தது,,,,